vrijdag 27 april 2007

Goed begin is het HALVE werk

Dat ik niet de enige ben die weet wie hij leuk vind en wat hij wil, bleek vanmiddag in de trein naar Hoogezand. Schuin tegenover mij zat een jongen en voor hem zat een knap meisje die alleen zat. De jongen was aantrekkelijk, straalde zelfvertrouwen uit en was ergens rond de achtien jaar. Het meisje knap, uiterlijk helemaal tip top verzorgd en een paar jaar jonger.

De jongen merkte het meisje dat voor hem zat al snel op en begon onmiddelijk met zijn spel. Dit gaat helemaal goed komen, dacht ik en besloot eens goed van dit paringsritueel te genieten. Van waaruit ik zat kon ik hun beiden goed zien, en vooral de reacties van het meisje op zijn avances waren duidelijk. Haar houding tijdens het spel was zoiets als het volgende: 

Je voelt je aantrekkelijk vanwege die nieuwe schoenen die je vandaag voor het eerst aan hebt. Of omdat je zag dat de treinconducteur onder de indruk was van jouw mooie ogen. Omdat die stuntelige vakkenvuller in de supermarkt begon te blozen en direct wegkeek zodra jij hem aankeek. Of omdat je de jaloezie opmerkte van andere meisjes vanwege de manier waarop mannen vandaag op jou reageren.
Wat de oorzaak precies ook mocht zijn, vandaag voelde het meisje in de trein zich uitermate aantrekkelijk.

Mannen merken dit op en al gauw dient zich een jongen aan die niet van plan is om er omheen te draaien. Hij loopt op je af, recht op zijn doel: 'Jij lijkt me leuk en ik wil je jou beter leren kennen. Dus… wat kunnen we daar aan doen?' vraagt hij jou met een aanstekkelijke glimlach en sprankelende doordringende ogen die zich rechtstreeks in jouw ziel lijken te boren.

Er breekt paniek bij je uit. Van binnen smelt je helemaal en je voelt de spanning in jouw onderbuik zijn werk doen. Ondanks dat jouw lichaam reageert zoals het hoort te doen in de aanwezigheid van een krachtige man, roept een paniekerig stemmetje datgene wat mamma altijd tegen jou zei; zoiets als 'Praat niet met vreemde mannen',  'Jongens willen alleen jouw lichaam' of 'Je wilt toch niet bekend staan als slet?'
Hierdoor, vanwege mamma's wijsheid of de mening van jouw vriendinnen breng je nu stamelend uit dat je al een vriendje hebt of gewoon geen interesse hebt. Interesse… Nou, die heb je zeker wel, maar dat wil of kun je gewoon niet zo snel laten blijken.

Verstandelijk zeg je dus 'nee', maar tegelijk voel je heus wel dat jouw poesje je heel iets anders verteld. Hierdoor hoop je eigenlijk diep dat hij het niet gaat opgeven en dat hij doorgaat, want dat zal immers betekenen dat hij echt geïnteresseerd is in jou. Maar je kunt niet direct op zijn avances ingaan, ook al zou je dit misschien wel dolgraag willen. Je wilt niet overkomen als slet en dus reageer je kortaf en zonder al teveel interesse. Aan hem nu de taak om door te zetten zodat hij jou een reden geeft om jezelf over te laten halen.

Gelukkig haakt hij niet af en gaat hij door met zijn avances. Je wordt wat losser en je geeft antwoord op zijn luchtige maar haast belachelijke vragen. Het zijn ook niet de vragen die jij zo leuk vindt maar zijn doelbewustheid en zelfvertrouwen. Beetje bij beetje sta je jezelf toe om meer open te zijn waardoor het straks makkelijk zal zijn om je telefoonnummer aan hem te geven. Want, dat hij daar straks om gaat vragen, weet je natuurlijk allang…

Nou, dit klinkt wel goed of niet?? Zoals ik dit omschreef is ongeveer hoe het meisje in de trein zich gevoeld moet hebben. Toch liep het voor hem en haar anders af. Er gebeurde namelijk iets wat elke dag ontelbaar vaak voorkomt: de man laat zich ontmoedigen door haar zogenaamde desinteresse.

Ik kon zien dat het meisje echt genoot van zijn aandacht, ze glimlachte en bloosde volop maar hij zag dit niet. Hij bleef achter haar zitten waardoor deze belangrijke signalen volledig langs hem heen gingen. En haar korte antwoorden waren overduidelijk bedoeld om hem te testen en ook dit had hij niet door. Het was duidelijk dat hij niet begreep dat meisjes vaak niet kunnen of niet willen blijken dat ze geïnteresseerd zijn.

Ik werd een beetje kwaad op die jongen, en echt, het scheelde weinig of ik had hem een klap in zijn gezicht geven omdat hij zich van de wijs liet brengen. ('en dat noemt zich man? hier, pak aan' Pats!)

Ze vond hem leuk en genoot van zijn aandacht maar uiteindelijk gebeurde er niets. De jongen stapte uit bij zijn halte en ziet het meisje misschien nooit meer.

HotDoc

Geen opmerkingen: