Sprekende, donkere ogen keken mij korter dan een seconde aan. In dit vluchtige moment werd er tussen mij en het meisje van begin twintig al veel gezegd. Het was een typisch voorbeeld van blikken die meer zeggen dan alleen wat loze woorden. Ik leunde achterover en keek uit het raam waardoor we elkaar niet meer konden zien en het spelletje tijdelijk ten einde kwam.
De stadsbus waar wij in zaten stopte een paar momenten later bij de laatste halte van het Zernike complex, de deuren gingen open en een tiental sportstudenten liepen de bus binnen. Even was ik bang dat deze studenten tussen mij en haar in zouden gaan staan zodat het spelletje niet meer verder gespeeld kon worden. Gelukkig leek het erop dat alle studenten door zouden lopen.
De bus sloot haar deuren en trok weer op. Nadat de laatste student mij had gepasseerd, leunde ik weer langzaam naar voren. Haar expressieve ogen zochten onmiddelijk de mijne weer op. Direct nadat onze ogen elkaar gevonden hadden keek de brunette naar buiten. Alsof daar meer te beleven was. Ik wist wel beter en begon te glimlachen.
De knappe brunette zat naast een meisje met kort blond haar, die aan hun gedrag te zien, haar vriendin was. De twee zaten op een tweezits bankje vlak achter de chauffeur. Ik zat een paar stoelen verder aan dezelfde kant van de bus, onderuit gezakt en genietend van het spelletje tussen de brunette en mij. Het blonde meisje had al snel in de gaten wat er speelde tussen haar vriendin die links van haar zat en de jongen even verderop bij de uitgang. Typisch vrouwen onder elkaar, dacht ik op dat moment. Wanneer ik in de bus met wat schoolvrienden ben, lijkt het hun nooit op te vallen dat ik ondertussen met iemand flirt. Mannen zijn soms echt blind.
Af en toe keek ik bewust in haar richting zonder oogcontact te zoeken. Flirten is oogcontact, maar ook oogcontact verbreken en gemixte signalen uitzenden. Afstoten en aantrekken, onzekerheid creeeren, interesse tonen om direct daarna je lichaam af te wenden om zogenaamd desinteresse te tonen. Ondertussen is iedere beweging, ieder woord, ieder oogcontact of vermijding van dit alles een onderdeel van het spel. Zij speelde het mee en ik merkte al vlug dat zij deze regels ook goed kende. Nadenkend over de regels van het spel, wist ik dat ik bij dezelfde halte als mijn flirtpartner zou uitstappen; ze was te mooi en het spel was te leuk om er verder niets mee te doen. Flirten is leuk, maar actie ondernemen is nog leuker.
De bus reed door de Nieuwe Ebingestraat, over de brug naar de Oude Ebbingestraat. Ondertussen ging het spelletje aantrekken/afstoten in de volle bus gewoon door. Ergens bij de Albert Heyn op de Ebingestraat zag ik dat twee meisjes van plan waren om bij de volgende halte uit te stappen. Het werd dus halte Grote Markt waar het spel op een ander niveau voortgezet zou worden. Vanaf dat punt zouden alleen mijn regels gelden.
De bus stopte, ik stond op en liep met een zelfverzekerde houding naar de deur, wetend dat ik in de gaten werd gehouden. Uit mijn ooghoeken zag ik dat de blondine en brunette ook opstonden en naar dezelfde uitgang liepen. De deuren gingen open en langzaam liep ik naar buiten. Een natuurlijk lichte spanning ging door mijn lichaam als voorbereiding op wat er te gebeuren stond. Een paar meter liep ik de Grote Markte op en draaide me om. De blondine liep mij voorbij en haar donkerharige vriendin met expressieve ogen stapte net uit de bus. Andere passagiers liepen mij voorbij terwijl ik met een grote glimlach op haar afstapte.
'Wacht ff,' zei ik met een diepe rustige stem terwijl ik met mijn lichaam haar weg min of meer blokkeerde en haar aankeek.
'Weet je, ik zag jou net in de bus… Enne… jij lijkt me eigenlijk wel leuk,' zei ik vriendelijk maar vastberaden. Ik nam een kleine pauze om haar even aan mij te laten wennen.
'Er konden eigenlijk twee dingen gebeuren toen ik jou in de bus zag. Ik kon doorlopen…. maar dan weet ik zeker dat er niets gebeurd. Of… ik kon even naar je toe gaan,' ging ik verder met pretlichtjes in mijn ogen.
Langzaam draaide ik mijn lichaam van haar weg en zag dat haar vriendin het ritueel van een afstandje bekeek. Ergens voelde het net alsof ik een optreden deed voor een twee-koppig publiek. Langzaam draaide ik mijn hoofd om en keek weer terug in de donkere diepere ogen van het meisje dat afwachtend voor mij stond. Ik las waardering en respect in haar ogen.
'Zeg, ik heb het nu te druk… Maar zou je een keertje iets met mij willen drinken?'
'Ja, dat wil ik best wel,' zei het meisje onmiddelijk.
Ik pakte mijn rugtas en toverde mijn pen en een post-it papiertje tevoorschijn.
'Nou, schrijf hier je mailadres maar even op en dan stuur ik je binnenkort wel ff iets,' zei ik terwijl ik haar mijn pen en het papiertje overhandigde.
Twee minuten later voelde ik me geweldig, ik had een kans aangepakt. Kicken!
HotDoc
Geen opmerkingen:
Een reactie posten